اخراجی‌ها

این قبول که تحصیل یکی از کلیدهای موفقیت است، اما حتماً اگر دانش‌آموزان تخس و شرور بفهمند که بعضی چهره‌های تأثیرگذار تاریخی در دوران نوجوانی یا حتی جوانی، از مدرسه یا دانشگاه‌شان اخراج شده‌اند، دلشان خنک می‌‌شود؛ از چهره‌های منفوری مثل موسولینی گرفته تا چهره‌های تأثیرگذاری مثل سالوادور دالی؛ در ادامه زندگی تحصیلی چهار چهره‌ی مشهور تاریخی را که از محل تحصیل‌شان اخراج شدند، مرور می‌‌کنیم.
***

1. بنیتو موسولینی (Benito Mussolini)

بنیتو موسولینی این دیکتاتور سال‌های 1880 تا 1890)، به خاطر گردن کلفتی، دزدی و گوش نکردن به حرف آموزگارانش شهرت بدی پیدا کرده بود. او در خاطرات این سال‌هایش می‌‌نویسد: «چندین و چند بار با سر و کله‌ی خونی به خانه آمدم تا بالاخره یاد گرفتم چطور از خودم دفاع کنم.» پدر و مادر موسولینی، او را در 9 سالگی به یک مدرسه‌ی شبانه‌روزی کاتولیکی که بسیار مقرراتی بود، سپردند تا شاید کشیش‌ها بتوانند رفتار خصمانه‌ی او را کمی آرام‌تر کنند. ولی این پسر با مقررات کلیسا کنار نیامد و در سال 1893، به خاطر زخمی کردن دانش‌آموزی با یک چاقو و پرتاب یک دوات به طرف کشیشی که خواسته بود جلوی او را بگیرد، از مدرسه اخراج شد. بعد از آن موسولینی به مدرسه‌ی شبانه‌روزی دیگری سپرده شد، اما به خاطر چاقوکشی، برای بار دوم تا مرز اخراج شدن از آن پیش رفت. با وجود این‌که به نظر می‌‌رسید موسولینی از درس و مدرسه بیزار است، اما بعدها یک کار آموزشی برای خود دست و پا کرد و حتی مربی هم شد.

2. ادگار الن پو (Edgar Allan Poe)

در سال 1830 چهره‌ی برجسته‌ی آینده‌ی ادبیات آمریکا؛ ادگار آلن پو از شغل خود در ارتش آمریکا کناره‌گیری و در دانشکده‌ی نظامی وست پوینت نام‌نویسی کرد. پیش از آن نیز او دانشگاه ویرجینیا را به خاطر بدهی زیاد ترک کرده بود و حالا نیز به نظر می‌‌رسید استخدام دائمی او در وست پوینت پا در هوا باشد. با این حال او دوره‌های سخت آموزشی را پشت سر گذاشت و در بیشتر درس‌ها نیز موفق بود، اما او عاقبت بعد از یک بگومگوی جانانه با پدرش، جان آلن پایش را توی یک کفش کرد که دیگر به دانشگاه نخواهد رفت و به‌طور عمدی کاری کرد تا در سال 1831 از دانشکده نظامی اخراجش کردند. او که آن موقع 22 سال داشت پیش از ترک وست پوینت تعدادی از رفقای خود را قانع کرده بود تا برای چاپ سومین کتاب شعرش پولی به او بدهند.

3. مارلون براندو (Marlon Brando)

یکی از مشهورترین نقش‌های مارلون براندو، در فیلمی به نام «وحشی» (The Wild One) بود که در سال 1953 به نمایش درآمد. در این فیلم او نقش رئیس یک باند موتورسوار خلافکار را بازی می‌‌کرد. نقشی که چندان هم از شخصیت او دور نبود. گفته می‌‌شود که یک بار براندو سوار بر موتور، برای مسخره‌بازی تا راهروی دبیرستانش رفته بود. او در خاطرات دوران تحصیلش می‌‌نویسد: «دانش آموز بدی بودم؛ زیرا غیبت می‌‌کردم، اصلاً‌ اصلاح‌پذیر نبودم و همیشه مدیر مدرسه مرا به دفترش صدا می‌‌کرد.» به خاطر نمرات بسیار پایین و رفتارهای نامناسب - از جمله پرتاب ترقه و مشق نوشتن روی کاغذ توالت - سرانجام براندو در سال 1941 از مدرسه اخراج شد و او را به یک مدرسه‌ی نظامی فرستادند، اما براندو با مقام‌های ارشد آن جا نیز در افتاد و در سال 1943 به خاطر این‌که مقابل یک افسر ایستاده بود، زندانی شد. پس از آن، به خاطر سرپیچی از دستور و یک روز غیبت، از مدرسه‌ی نظام نیز اخراجش کردند. بعد از این اخراج بود که براندو به نیویورک رفت و سر از جهان سینما درآورد.

4. سالوادور دالی (Salvador Dali)

در سال 1922، سالوادور دالی بُت سوررئالیست آینده، وارد مدرسه‌ی هنرهای زیبای «سن فرناندو» در مادرید شد. او فقط به خاطر تشویق و ترغیب‌های پدرش دست به این کار زد، چون اصلاً هیأت علمی آن جا را قبول نداشت. دالی بعدها در خاطراتش نوشت: «خیلی زود فهمیدم که استادان مغرور آن‌جا، چیزی برای یاد دادن به من ندارند.» او را یک سال بعد، درست زمانی که به خاطر سبک نقاشی‌هایش و استفاده از رنگ‌های تند در آن‌ها تحسین می‌‌شد، از دانشگاه اخراج کردند، ظاهراً به این دلیل که دانشجویی را وادار کرده بود به نحوه‌ی گزینش هیأت علمی دانشگاه اعتراض کند. دالی سال بعد به دانشکده برگشت، اما در سال 1926 برای همیشه از آن‌جا اخراج شد؛ چون گفته بود هیچ‌یک از استادان، شایستگی نقد آثار او را ندارند. پس از آن او به جهان هنری پاریس وارد شد و به جمع هنرمندان سوررئالیست آن‌جا پیوست. در سال 1931،‌ دالی معروف‌ترین اثر خود یعنی «تداوم حافظه» را به پایان رساند.
منبع مقاله :
نشریه همشهری دانستنیها شماره 142